Το να μοιράζεσαι δε σημαίνει να κρατάς λογαριασμό
για το ποιος κάνει τι ή ποιος δίνει τα περισσότερα.Δε νοείται να κρατάμε λογαριασμό
σε μια αμοιβαία υποστηρικτική σχέση.
Φιλική η ερωτική δεν έχει σημασία.
Η ιδέα ότι η αγάπη είναι ένα είδος δούναι και λαβείν μαρτυρά μια ανωριμότητα που πρέπει να ξεπεραστεί.Η αγάπη δημιουργεί το «εμείς» δίχως να καταστρέφει το «εγώ».
Πρέπει διαρκώς να μεγαλώνει για να έχει διάρκεια,
να τρέφεται από αμοιβαία κατανόηση,υπομονή και διακριτικότητα.
Κάποια πράγματα δεν πρέπει να αναβάλλονται. Ένα
παιδί που έρχεται τρέχοντας για να το αγκαλιάσουμε και να του πούμε μπράβο
χρειάζεται τον έπαινο τώρα, όχι όταν εμείς θεωρούμε ότι είναι η κατάλληλη ώρα.
Ένας φίλος που ζητάει έναν ώμο να κλάψει δεν μπορεί
να περιμένει μέχρι να βρούμε την κατάλληλη στιγμή.
Δεν υπάρχει καμιά εξιλέωση για τις στιγμές που η αγάπη μας ήταν απαραίτητη κι εμείς δεν την προσφέραμε.
Σ’αυτόν τον κόσμο υπάρχει περισσότερη πείνα για
αγάπη και εκτίμηση απ’ότι για ψωμί.
Μάρη Κουγιτάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου