Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Εδώ για εσένα


Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις ότι είσαι ήρεμος και σιωπηλός επειδή γύρω σου δεν υπάρχουν ήχοι.
Όμως το μυαλό καλπάζει.
Ιδέες, σκέψεις, προβληματισμοί, νοητικά κατασκευάσματα.
Το μυαλό είναι γεμάτο θόρυβο, ακατάπαυστο θόρυβο.

Χρειάζεται να βρεις χώρο για ηρεμία μέσα σου, ώστε να πάψει το χάος του μυαλού και να νιώσεις γαλήνη. Αυτό είναι το μόνο υγιές υπόβαθρο για να εισπνεύσεις την Επίγνωση.
Η επίγνωση είναι κάτι που προέρχεται μόνο από την καρδιά και όχι από εξωτερικούς παράγοντες.
Και αυτό είναι θέμα επιλογής. Μπορείς να επιλέξεις να κλείσεις το εσωτερικό σου ραδιοφωνάκι και να ησυχάσεις.
Να αναγνωρίσεις πραγματικά την παρουσία σου.
Και τότε θα ακούσεις μια διαφορετική φωνή να σου λέει
«Ξέρω ότι είσαι εδώ, και Εγώ είμαι εδώ για εσένα»

Άκουσε τον πραγματικό σου φίλο, τον πραγματικό σου συνεργάτη, που θα σε βοηθήσει να δεις τον εαυτό σου από μια καινούργια οπτική γωνία. Άκουσε βαθιά τον εαυτό σου, που είναι εδώ για να ακούσει βαθιά εσένα. Αυτή η πράξη είναι πολύ σημαντική.

Εάν δεν επεξεργαστείς και δεν μετασχηματίσεις την σχέση με τον εαυτό σου, οι πόνοι σου θα παραμείνουν θαμμένοι εκεί, και εσύ θα συνεχίσεις να βουλιάζεις στην απόγνωση και στις τοξικές σκέψεις.
Ο πόνος είναι αναπόφευκτος. Βρίσκεται παντού.
Στο ατομικό και συλλογικό ασυνείδητο. Πρέπει να τον δεις.
Χρειάζεται να μάθεις να τον αναγνωρίζεις και όχι να τον θάβεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο στον ψυχισμό σου.
Να μάθεις να τον ακούς, σιωπηλά και υπομονετικά, χωρίς κριτική.

Όσο συχνότερα ασκείσαι στο να επιστρέφεις στον εαυτό σου, τόσο πιο εύκολο θα είναι το να βρίσκεσαι σε κατάσταση ενσυνείδησης και να έχεις πλήρη επίγνωση του ποιος είσαι, μέσα και έξω.
Η πραγματική συνείδηση υπάρχει μόνο σε μια ήσυχη καρδιά που δεν πνίγεται από εξωτερικούς θορύβους.

Άσε τον εαυτό σου να αναπνεύσει.
Άσε τον εαυτό σου να επιστρέψει….

Αυτή είναι μια επαναστατική πράξη, και το πρώτο βήμα, επαναπροσδιορισμού της ύπαρξης σου.
Μόνο έτσι μπορείς να μην βρίσκεσαι συνεχώς σε κατάσταση απουσίας.
Επέλεξε να το κάνεις. Δώσε σημασία, και θα νιώσεις την αλλαγή σε κάθε κύτταρο σου.

Όλη η ομορφιά της ζωής είναι εδώ. Σε καλεί.
Αν καταφέρεις να την δεις, θα μπορέσεις να σταματήσεις να τρέχεις και θα αρχίσεις να ζεις.
Με ήρεμα και σταθερά βήματα στο εδώ και τώρα, και με απόλυτη συνείδηση του πατήματος σου.
Και τότε, κάθε βήμα είναι και ένα θαύμα….

Μάρη Κουγιτάκη


Παρασκευή 3 Απριλίου 2020

Κοίτα μπροστά με βλέμμα όμορφο


Σε κανέναν δεν αρέσει η κατάσταση που επικρατεί στην γη αυτήν την στιγμή.
Για να γεννηθεί όμως το καινούριο χρειάζεται να πεθάνει το παλιό.
Χρειάζεται να έχουμε εμπιστοσύνη στην διαδικασία, μια διαδικασία που εμείς άλλωστε δημιουργήσαμε.

Μην ξεχνάμε όμως οτι στο γήινο επίπεδο και οι δύο διαδικασίες εμπεριέχουν πόνο. Και ο θάνατος και η γέννηση. 
Ο θάνατος γιατί συνήθως ο ετοιμοθάνατος αντιστέκεται προκαλώντας πόνο στον ίδιο και στους γύρω του, μην γνωρίζοντας οτι περνάει απλά σε μια καινούρια κατάσταση. 
Και η γέννηση γιατί όταν το σώμα τίκτει ανοίγει. 
Ανοίγει και διευρύνεται προς μια καινούρια κατάσταση. 
Και όσο μεγαλύτερο είναι το νέο που προσπαθεί να βγει, τόσο δυσκολότερη είναι και η διαδικασία του τοκετού.

Η ανθρωπότητα ζει μεγάλες στιγμές χωρίς να το έχει καν συνειδητοποιήσει.

Η χρονιά που διανύουμε είναι χρονιά τεράστιας μετατόπισης και μετάλλαξης για τον πλανήτη και την συνειδητότητα της ανθρωπότητας.
Είναι όμως και μια περίοδος που πρέπει να δείξουμε σύνεση, ηρεμία και αποδοχή στην αλχημιστική διαδικασία που λαμβάνει χώρα παγκοσμίως.

Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος και το μόνο που μπορεί να μας κρατήσει πίσω. Και είναι κάτι που εμείς επιτρέπουμε να συμβεί. 
Εμείς επιτρέπουμε να βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από πληροφορίες που μεταφέρουν άνθρωποι που σαφέστατα δεν έχουν την πρόθεση να επιτρέψουν να γίνει ομαλά η διαδικασία θανάτου του παλιού και γέννησης του καινούριου, και πιστέψτε το, θα μπορούσε να γίνει πολύ ομαλά.

Η ανθρωπότητα θα περάσει σε μια νέα εξελιγμένη κατάσταση έτσι κι αλλιώς. Είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν κάποιοι. 
Αυτό ας θυμόμαστε τις μέρες που νιώθουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο την πραγματικότητα μας, που αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι.
Σε στιγμές που πραγματικά το μέσα μας ουρλιάζοντας ζητάει την αλλαγή.

Ας θυμόμαστε πάντα ότι δεν υπάρχει δυνατότερο φάρμακο από την ελπίδα.
Η ικανότητα να ελπίζουμε μας θυμίζει πως ότι κι αν συμβεί θα υπερισχύσουμε και θα το ξεπεράσουμε.
Ότι δεν είμαστε έρμαια της τύχης μας αλλά οι ίδιοι οι δημιουργοί της. Για εκείνους που το πιστεύουν, η ελπίδα είναι πραγματικά μια δημιουργική πηγή. Όταν επιλέγουμε την ελπίδα ενισχύουμε και την αξιοπρέπεια των άλλων γύρω μας βοηθώντας τους να νιώσουν καλά.
Είναι λοιπόν στο χέρι του κάθε ενός από εμάς το πως θα αποφασίσει να βιώσει αυτήν την εμπειρία.
Το αν θα παραμείνει σε ηρεμία και νηφαλιότητα έχοντας γνώση του πως αυτό επηρεάζει την καθημερινότητα του, ή θα βρίσκεται συνεχώς σε μια κατάσταση φόβου και πανικού, σηκώνοντας τεράστια εμπόδια μπροστά του.

Μόνο εμείς αποφασίζουμε το πως θα περάσουμε μέσα από την οποιαδήποτε διαδικασία και πρόκληση εμφανιστεί μπροστά μας.
Κανένας δεν μπορεί να μας τρομοκρατήσει αν εμείς δεν το επιτρέψουμε, κανένας δεν μπορεί να μας ταράξει αν εμείς βρισκόμαστε σε ισορροπία με τον εαυτό μας.
Ας βιώσουμε λοιπόν την μέρα μας, με ομορφιά και όχι ασχήμια, με αίσθηση αξιοπρέπειας και σωστής συμπεριφοράς, με δράση και όχι αδράνεια, με δημιουργία και όχι ατονία, με όραμα και δημιουργικό οραματισμό και όχι με κακομοιριά και καταστολή.

Και είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάμε ποτέ τούτο.
Υπάρχει ένας νόμος απαράβατος στο σύμπαν.....
Εκεί που κοιτάς, εκεί θα πας.

Καλή φώτιση σε όλους.

Μάρη Κουγιτάκη 


Αλλάζω

Η περίοδος που διανύουμε φαίνεται πολύ άσχημη. Όμως οι περισσότεροι ξέρουμε, γνωρίζουμε, νιώθουμε, ότι δεν πάει άλλο. Ο κόσμος έχει επέλ...