Άκου άνθρωπε...

Άκου άνθρωπε, βρίσκεσαι σε ένα κομβικό σημείο.
Το σημείο αυτό δεν είναι άλλο από την συνέχεια σου, είναι η εξέλιξη σου, είναι το πέρασμα  σου σε μια άλλη εποχή.

Αφήνεις πίσω σου μία έως τώρα δεδομένη κατάσταση, αφήνεις πίσω σου μία γνώριμη, αλλά άρρωστη κατάσταση και πηγαίνεις προς κάπου.
Αυτό το κάπου μέχρι στιγμής σου είναι άγνωστο, και σε τρομάζει.

Όμως είσαι ένα ταχύτατα εξελισσόμενο ον, και αυτό σημαίνει ότι ο ένας κόμβος από τον άλλο κόμβο στην ζωή σου έχουν πλέον μικρές αποστάσεις. Όλα συμβαίνουν απίστευτα γρήγορα.
Όμως τα κομβικά σημεία, είναι πάντα δύσκολα.
Είναι σημεία που χρειάζεται να σπρώξεις τον εαυτό σου ακριβώς για να περάσεις στην επόμενη πίστα.

Είναι θέμα επαναπροσδιορισμού πλέον άνθρωπε.
Χρειάζεται να βρεις το αντίθετο σου, το αντίθετο από αυτό που ήσουν μέχρι σήμερα, να κοιτάξεις βαθιά μέσα σε αυτό το αντίθετο, για να μπορέσεις να επαναπροσδιοριστείς.
Η αλήθεια είναι ότι όσο ποιο πολύ φοβάσαι, τόσο χαμηλώνει η δυναμική σου και τόσο περισσότερες δυσκολίες υπάρχουν.
Όσο πιο πυκνός και βαρύς γίνεσαι, τόσο χαμηλότερης ποιότητας συναισθήματα παράγονται μέσα σου, που σε κάνουν να φοβάσαι και να αναρωτιέσαι συνεχώς, ποιός είναι ο σκοπός? Ποιός είναι ο λόγος?

Εγώ αυτό που έχω να σου πω είναι την λέξη φόβο να την εξαφανίσεις και από μέσα σου και από το λεξιλόγιο σου. 
Δεν πρόκειται να ξεφύγεις εφ'όσον μένεις εγκλωβισμένος στο κελί του φόβου. Μέσα σε αυτό το κελί σε κρατάνε, εδώ και πολλά χρόνια.
Αδύναμος δεν είσαι, αδύναμος πιστεύεις οτι είσαι.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Δεν είσαι μόνος, θέλω να το καταλάβεις καλά αυτό.
Δεν ήσουν ποτέ μόνος και δεν θα είσαι.

Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι σαν και εσένα, που μιλάνε μία διαφορετική γλώσσα, την οποίαν ευτυχώς μπορείς να αποκωδικοποιείς.

Θέλεις να είσαι από αυτούς που οδηγούν την άμαξα άνθρωπε?
Αυτούς που φέρουν την γνώση και σύρουν πίσω τους το φορτίο των υπολοίπων? Εκείνων με την περιορισμένη αντίληψη, που φτάνουν μόνο μέχρι εκεί που τους επιτρέπει να καταλάβουν?
Τότε να έχεις εμπιστοσύνη. 
Η εμπιστοσύνη φέρνει ασφάλεια, η ασφάλεια φέρνει ηρεμία, η ηρεμία φέρνει αγάπη και η αγάπη φέρνει θαύματα.

Κάνε στροφή προς τα εκεί που δεν υπάρχει γκρεμός, αλλά μόνο δρόμος. Κάνε το κι ας μην το έχεις διδαχθεί, και ας μην στο έχει πει κάποιος, κι ας μην το έχεις δει στην πράξη.

Ξεκίνα με μικρά αλλά σταθερά βήματα, ώστε να υπάρχει κίνηση, διότι η ακινησία είναι τέλμα και τέλμα σημαίνει καμία διέξοδος από αυτό που βρίσκεσαι τώρα και λες και θέλεις να ξεφύγεις.
Μην μικραίνεις λοιπόν τον εαυτό σου.

Ένα έχω να σου πω άνθρωπε. Εκεί που πας, φρόντισε να είσαι ανοικτός στην αλήθεια και θα δεις την μαγεία.

Η αλήθεια θα σε οδηγήσει πολύ μπροστά, πολύ ψηλά ,και θα μπορέσεις να δεις καλύτερα και ξεκάθαρα.

Και όταν δεις, δάκρυα θα έρθουν στα μάτια σου γιατί θα αισθανθείς πραγματικά, μέσα από την καρδιά σου, ότι βαδίζεις ένα μονοπάτι που έχεις βαδίσει ξανά, αλλά όχι συνειδητά.

Θα σου πω μόνο στο καλό να πας, και να ευχαριστηθείς στο εκατό τοις εκατό αυτό το υπέροχο ταξίδι που ξεκινάει για εσένα.        

Μάρη Κουγιτάκη