Στη Σιωπή

Όταν είμαστε στην σιωπή η πολικότητα μας μετατοπίζεται και αυτόματα εισερχόμαστε σε μια διαισθητική κατάσταση. Και εκεί είναι που αρχίζουμε να έχουμε αίσθηση των ενεργειακών πεδίων που υπάρχουν γύρω μας αλλά και μέσα μας. 

Πολλοί που ασχολούνται με τον διαλογισμό υποστηρίζουν ότι όταν αρχίζεις να "νιώθεις" δεν βρίσκεσαι σε κατάσταση βαθύ διαλογισμού και οτι  όλα αυτά που νιώθεις είναι το μυαλό που προσπαθεί να σε αποσπάσει από το να πετύχεις το λεγόμενο νοητικό κενό (mental void).

Συνήθως προτείνεται η επιβολή της "μη σκέψης" και του υποτιθέμενου "ελέγχου του μυαλού"

Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική. Το νοητικό κενό καμία σχέση δεν έχει με το αν έχεις σωματικές αισθήσεις. Ίσα ίσα που όταν αρχίζεις να νιώθεις, τότε είναι που βρίσκεσαι σε πραγματικά βαθύ διαλογισμό και ο εγκέφαλος σου έχει πέσει στα βαθύτερα κύματα Θήτα. 

Όσοι προσπαθούν να σταματήσουν "να σκέφτονται" και να "νιώθουν" κατά την διάρκεια του διαλογισμού, εκτός του οτι σπανίως το καταφέρνουν, αυτοπεριορίζονται στα κύματα Άλφα με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία επαφή με οτιδήποτε άλλο. 

Τις περισσότερες φορές δε, δεν καταφέρνουν να μπουν ούτε καν σε Άλφα κύματα γιατί επικεντρώνουν όλη τους την ενέργεια και την προσοχή τους στο να σταματήσουν τις σκέψεις τους.

Το μυαλό είναι πολύτιμος συνεργάτης στον διαλογισμό και όχι εχθρός. Ας μην το πολεμάμε προσπαθώντας να το βγάλουμε από την διαδικασία, ας του επιτρέψουμε να συμμετέχει δημιουργικά μετατοπίζοντας το, από το να σκέφτεται, στο να "αισθάνεται" μαζί με το σώμα. Στο να παρατηρεί την διαδικασία δίχως καμία πίεση και προσδοκία.

Ως διάμεσο, μπορώ υπεύθυνα να σας πω, οτι η μόνη περίπτωση να αισθανθείς και να συνδεθείς με τις ενέργειες που υπάρχουν γύρω σου και σε διαπερνούν, ή να έρθεις σε επαφή και να επικοινωνήσεις αν το επιθυμείς με άλλες διαστάσεις, είναι να βρίσκεσαι σε βαθύ Θήτα και να "νιώθεις". 

Να νιώθεις οτιδήποτε σε πλησιάζει ώστε να αναγνωρίσεις την ενέργεια του και να μπορείς επίσης αν το επιλέξεις, να επιτρέψεις να γίνει ζεύξη ή όχι. 

Και όλα αυτά μπορούν να συμβούν μέσα στην μαγική "σιωπή".

Η σιωπή λοιπόν δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση απώλεια των αισθήσεων αλλά την εντατικοποίηση αυτών. 

Όταν είμαστε στην σιωπή "νιώθουμε" περισσότερο, "βλέπουμε" περισσότερο και "ακούμε" περισσότερο. Και αυτό μας φέρνει σε μιά κατάσταση ύψιστης επίγνωσης του εαυτού μας, αλλά και του εσωτερικού κόσμου μας.

Μας προσφέρει την συγκίνηση της συνειδητοποίησης οτι δεν είμαστε μόνο αυτό που βλέπουμε.

Οτι οι δυνατότητες μας δεν περιορίζονται μόνο στο υλικό μας περιβάλλον.

Ενεργοποιείται η διόραση, η διακοή, και η διαίσθηση.

Η σιωπή δεν σημαίνει αποσύνδεση αλλά επανασύνδεση με ότι υπάρχει γύρω μας αλλά και μέσα μας. Μας βοηθά στο να αναγνωρίσουμε αυτό που πραγματικά είμαστε και να ανακαλύψουμε όλα όσα μπορούμε να επιτύχουμε.

Αρκεί να ξεφύγουμε από νόρμες και "μονοπάτια". Αρκεί να επιτρέψει ο κάθε ένας μας στην μοναδικότητα του να εκφραστεί όπως εκείνη επιθυμεί.

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος όταν βρισκόμαστε στην "σιωπή". 

Δεν υπάρχει πρέπει και δεν πρέπει.

Υπάρχει η απόλυτη ελευθερία της έκφρασης και του βιώματος των αισθήσεων μέσα από την οπτική του οτι ο καθένας μας είναι μοναδικός. Φτάνει μόνο να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δει την μεγάλη εικόνα.

Και τότε γίνεται το θαύμα......

Μάρη Κουγιτάκη