Η
κατανόηση μας για τους άλλους ανθρώπους απ'όπου κι αν προέρχονται βρίσκεται σε
απόλυτη συνάρτηση με το πόσα γνωρίζουμε για τον εαυτό μας.
Έχουμε μάθει να φοβόμαστε το "ξένο"
και το διαφορετικό.
Και αυτός ο φόβος μας έχει κάνει όλους
ανόητους.
Μας έχει αφήσει στεγνούς, με άδεια καρδιά και
στερημένους από εμπειρίες.
Έχουμε επιτρέψει να μας χωρίσουν σε χώρες, έθνη, ποίμνια και χρώματα. Πράγμα που μας κάνει σκληρούς και μνησίκακους. Μας έχουν μάθει ότι όποιος δεν είναι "από δω" είναι δυνητικά επικίνδυνος και εχθρός.
Όλοι νομίζουμε ότι η χώρα από την οποία
καταγόμαστε είναι "η καλύτερη και η πιό μεγαλειώδης" και αυτό μας
οδηγεί στην αλαζονεία, στο θυμό και στη βία.
Μπορούμε επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ηλιθιότητας αυτής της φράσης?
Καμία χώρα-έθνος δεν είναι πιό μεγαλειώδης από κάποια άλλη.
Κανείς δεν είναι καλύτερος από τον άλλον απλά
και μόνο επειδή προέρχεται από συγκεκριμένες γεωγραφικές συντεταγμένες.
Η γη μας είναι πολύχρωμη και όμορφη σε όλα τα
μήκη και τα πλάτη της, το ίδιο και τα πλάσματα που την κατοικούν...
Ας αντιμετωπίζουμε κάθε άνθρωπο που συναντάμε στο δρόμο μας από όσο μακριά κι αν έρχεται, όσο διαφορετική κουλτούρα κι αν έχει, σαν ένα άτομο με αξιοπρέπεια και ουσία.
Ας θυμόμαστε οτι η ζωή του είναι το ίδιο
περίπλοκη όσο και η δική μας.
Ας σκεφτούμε για μια στιγμή ότι ίσως έχει
περάσει πολύ πιό δύσκολες καταστάσεις απ'ότι εμείς.
Ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει τη δική του ιστορία και αξίζει την αγάπη και το σεβασμό μας επειδή είναι ένα μοναδικό πλάσμα που όμοιο του δεν υπάρχει στη γη.
Οι προκαταλήψεις που μας έχουν φυτέψει στο κεφάλι είναι μια μορφή τύφλωσης. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι το μέτρο της ανθρωπιάς του κάθε ένα από εμάς είναι η αγάπη του για την ανθρωπότητα σαν σύνολο. Η αλήθεια είναι τόσο απλή.
Μάρη Κουγιτάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου