Να είσαι αυτό που είσαι.

Όλοι μας έχουμε με πολλά κοινά,αλλά και πολλές διαφορές. Αυτές οι διαφορές και όχι τα κοινά, είναι που μας κάνουν αυτό που πραγματικά είμαστε.

Και αυτές τις διαφορές είναι που πρέπει να τιμούμε.

Το να είμαστε ο εαυτός μας είναι το πρώτο βήμα για να γίνουμε καλύτεροι.

Καλύτεροι άνθρωποι, καλύτεροι γονείς, καλύτεροι φίλοι.

"Είμαστε φυσιολογικοί" δε σημαίνει να παραιτούμαστε από τη μοναδικότητα μας για είμαστε αρεστοί στους άλλους. 

Και στο κάτω κάτω, ποιός ορίζει τι είναι "φυσιολογικό" και τι μή?

Και γιατί να είναι όλοι οι άλλοι φυσιολογικοί και όχι εσύ?

Επειδή διαφέρεις?

Επειδή δεν ακολουθείς το ρεύμα?

Επειδή αρνείσαι πεισματικά να μπείς στα καλούπια που έχουν φτιάξει κάποιοι άλλοι, επειδή έτσι τους εξυπηρετεί??

Είμαστε φυσιολογικοί δεν σημαίνει να ακολουθούμε οποιοδήποτε μονοπάτι ακολουθούν οι πολλοί μόνο και μόνο για να μην μείνουμε "εκτός".

Αυτό το "εκτός" είναι που μας σώζει.

Η πεποίθηση οτι μπορούμε να πάμε εκεί που οι άλλοι μας λένε οτι δεν μπορούμε.

Μη φοβάστε λοιπόν να μένετε "εκτός".

Ίσως είναι ότι καλύτερο μπορεί να σας συμβεί.

Καλά τα κοινά που έχουμε, αλλά οι διαφορές είναι εκείνες που κάνουν την διαφορά.

Που στηρίζουν την δημιουργία.

Που διαμορφώνουν τη μοναδικότητα του καθενός μας.

Και αυτό είναι Ομορφιά.

Φυσιολογικοί είμαστε όταν νιώθουμε περήφανοι γι'αυτά ακριβώς που μας καθιστούν μοναδικούς. 

Αυτά είναι τα πραγματικά δώρα που μας χάρισε ο θεός, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας, όποια κι αν είναι αυτά.

Οφείλουμε λοιπόν να τα τιμούμε και όχι να τα καταστέλλουμε, και να είμαστε υπερήφανοι για εκείνα.

Να μην πέφτουμε θύματα της ιδέας ότι δε μας αγαπούν επειδή είμαστε πολύ απ'το ένα ή λίγο απ'το άλλο.

Αλλά ακόμη κι αν δεν μας αγαπούν, είναι αποτέλεσμα της δικής τους έλλειψης ισορροπίας, που δεν μπορεί να διαχειριστεί την δική μας ολοκλήρωση.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι δικό μας, και πουθενά δεν μπορεί να μας επηρεάσει, εκτός κι αν εμείς το επιτρέψουμε.

Να είμαστε ευγνώμονες για όσα μας προσφέρει η ζωή και όχι δυστυχείς για όσα δεν έχουμε.

Οφείλουμε στον μοναδικό εαυτό μας να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στην αφθονία και όχι στην έλλειψη.

Συναισθημάτων, υλικών αγαθών, υγείας και ότι άλλο επιθυμεί ο κάθε ένας μας.

Οφείλουμε επίσης να είμαστε αληθινοί απέναντι στον εαυτό μας.

Και να κάνουμε όνειρα. Μεγάλα όνειρα.

Αυτός που κάνει μεγάλα όνειρα είναι πιό δυνατός από εκείνον που δεν κάνει κανένα.

Και αυτό είναι και το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

Κάποιοι το λένε ευτυχία,εγώ το λέω ανταμοιβή για την ελπίδα.

Και κάθε μέρα θυμίζω στον εαυτό μου να απλώνει το χέρι στο θεό και να λέω ευχαριστώ για όλα όσα έχω.

Μάρη Κουγιτάκη