Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Ευτυχία



Όταν είμασταν μωρά, ζούσαμε καθημερινά την ευτυχία αυθόρμητα, και χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο. Είμασταν απόλυτα ευτυχείς μόνο και μόνο γιατί ανακαλύπταμε τον κόσμο γύρω μας.
Και μόνο το οτι χτυπούσαμε συνεχώς παλαμάκια, δαγκώναμε τα δάχτυλα των χεριών μας, και χαζεύαμε θαυμάζοντας ό,τι κουνιέται, ήταν αρκετό για να νιώθουμε μια απέραντη χαρά.
Έτσι απλά και όμορφα ζούσαμε καθημερινά με ενθουσιασμό, ζωντάνια και κέφι.

Μεγαλώνοντας και ανακαλύπτοντας τον ανθρώπινο πόνο, χάσαμε ένα μεγάλο μέρος του ενθουσιασμού που σε μικρή ηλικία μας εξασφάλιζε την ευτυχία.
Μπήκαμε στο οικογενειακό - κοινωνικό "σύστημα" και η αθώα σχέση μας με το περιβάλλον και τους άλλους ανθρώπους ξαφνικά βάρυνε και έγινε χειριστική, βάζοντας μας στην διαδικασία να πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό που οι άλλοι ορίζουν για εμάς. 

Επιτρέψαμε να γίνουμε θύματα ή να νιώθουμε θύματα των άλλων και το μόνο που κάνουμε είναι να γκρινιάζουμε για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, σαν εμείς να είμαστε αμέτοχοι και ανεύθυνοι σε όλα αυτά. 
Εκπαιδευτήκαμε να ρίχνουμε ευθύνες και κατηγορούμε για τη δυστυχία μας τους άλλους, ενώ, παράλληλα, κατηγορούμε και τους εαυτούς μας και ντρεπόμαστε για όσα μας έχουν συμβεί.

Για να αλλάξει όλο αυτό χρειάζεται άμεση δράση από μέρους μας με μικρά, αλλά καθημερινά και σταθερά βήματα.
Όσο πιο πολύ κάνουμε καθημερινά μικρές ενέργειες ή αποκτούμε συνήθειες που μας προκαλούν γαλήνη και ευτυχία, τόσο περισσότερο θα ανακαλύπτουμε μέσα μας μια ατέλειωτη δύναμη που μας απελευθερώνει από τους φόβους και μας φέρνει σε επαφή με την αφθονία της ζωής. 

Η ζωή είναι αναμφισβήτητα μια περιπέτεια, και ποτέ δεν θα είμαστε σε θέση να ξέρουμε τι θα συμβεί αύριο. Αλλά σίγουρα μπορούμε να μετατρέπουμε κάθε τι καινούριο, σε εμψυχωτική και ζωντανή εμπειρία.
Και αν καταφέρουμε να συνειδητοποιήσουμε οτι πίσω από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μας, κρύβονται οι μεγαλύτερες δυνατότητές μας, τότε οι φόβοι και οι ανασφάλειες μας, αυτόματα γίνονται κίνητρα τόλμης και δύναμης.

Ονομάστε την όπως θέλετε, αλλά όλοι έχουμε μια μικρή φωνούλα μέσα μας που συνεχώς μας ωθεί να την προσέξουμε.
Μερικές φορές ακολουθούμε αυτή την εσωτερική καθοδήγηση, κάποιες άλλες πάλι όχι. 
Όταν επιλέγουμε να αγνοούμε αυτή τη φωνή, αναγκαζόμαστε να μένουμε σε αρνητικές καταστάσεις που δεν μας εξυπηρετούν για πολύ καιρό, έστω και αν βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι έχει τελειώσει η εν λόγω εμπειρία για εμάς.

Ανεξαρτήτως από το πόσο καταβεβλημένοι, πιεσμένοι, θυμωμένοι ή αγχωμένοι μπορεί να νιώθουμε σε δύσκολες στιγμές, έχουμε μέσα μας μια έμφυτη δύναμη να αλλάζουμε τον τρόπο προσεγγίσης με μια απλή μετατόπιση της αντίληψής μας. 
Πετυχένοντας το αυτό, γινόμαστε αστείρευτη πηγή χαράς, πρώτα απ'όλα για εμάς, αλλά κατ' επέκταση και για τους ανθρώπους του περιβάλλοντος μας, οι οποίοι βλέποντας μας, συνειδητοποιούν οτι μπορούν και οι ίδιοι αν θέλουν, να προσεγγίσουν την ζωή τους με καινούριο και διαφορετικό τρόπο. 

Επιπλέον, οι επιθυμίες μας αρχίζουν αμέσως να συγχρονίζονται πολύ εύκολα με τις λεγόμενες καλές "συμπτώσεις", γ
ιατί πάντα η ζωή μάς τοποθετεί στην κατάλληλη στιγμή και με τους κατάλληλους ανθρώπους, ώστε να υποστηριχτούμε από τις ευκαιρίες και τις περιστάσεις.

Επιλέγοντας να είμαστε χαρούμενοι και γαλήνιοι, βρίσκουμε την ευτυχία πίσω από καθετί. Από το φαγητό που τρώμε κάθε μέρα, μέχρι τη θέα του ήλιου που λάμπει στον ουρανό, και από τις κοντινές μας σχέσεις μέχρι την κατάσταση της υγείας μας. 
Έτσι, ακόμα κι όταν έρθουν τα δύσκολα, η προσκόλλησή μας στην απόφαση να είμαστε ευτυχισμένοι μας βοηθάει να τα αντιμετωπίσουμε ανάλογα, καθώς εγκαταλείπουμε την αμυντική στάση απέναντι σε αρνητικές εμπειρίες και συναισθήματα και ανοιγόμαστε εύκολα και αβίαστα στο ευρύ φάσμα των επιλογών μας.

Οι αντιδράσεις μας χαρακτηρίζονται όλο και περισσότερο από θετικά στοιχεία και από μία τάση κίνησης προς τα εμπρός. Η συμπεριφορά μας στην ολότητα της γίνεται περισσότερο ισορροπημένη και βοηθητική, και η ζωή μας βιώνεται πιό ολοκληρωμένα, γεμάτη από ένα ευρύ φάσμα όμορφων, θετικών και υποστηρικτικών συναισθημάτων.

Η ευτυχία μας δεν εξαρτάται ποτέ από τους άλλους, αλλά μόνο από τη δική μας αντίδραση απέναντι στις πράξεις των άλλων, άλλα και στα γεγονότα που αυτές προκαλούν.
 
Αν επιλέγουμε συνειδητά να μη μας χαλάνε την καρδιά, μπορούμε πάντα να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας, και στην απόφασή μας να ζούμε ευτυχισμένοι.



Μάρη Κουγιτάκη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αλλάζω

Η περίοδος που διανύουμε φαίνεται πολύ άσχημη. Όμως οι περισσότεροι ξέρουμε, γνωρίζουμε, νιώθουμε, ότι δεν πάει άλλο. Ο κόσμος έχει επέλ...