Τίποτα δεν είναι προσωπική υπόθεση.

Αν και ο καθένας από μας δεν είναι παρά ένα πρόσωπο ανάμεσα σε εκατομμύρια,είμαστε όλοι χορδές ενός αιώνιου ιστού.

Δονώντας την μια χορδή δονούνται όλες. Με τον ίδιο τρόπο με την ίδια δύναμη και με την ίδια πρόθεση.

Καμία χορδή δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο σημαντική για τον ιστό. Όπως και κανένα κύτταρο δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο σημαντικό για το σώμα.

Για να υφίσταται το ένα πρέπει να υπάρχει το άλλο.

Δεν γίνεται γλυκό χωρίς πικρό, δεν γίνεται άσπρο δίχως μαύρο, δεν γίνεται φως δίχως σκοτάδι.

Και μεις καλούμαστε να επιλέξουμε σε ποιόν πόλο θα κατευθύνουμε την ενέργεια μας.

Το κάθε τι σ'αυτόν τον πλανήτη έχει ένα σκοπό να επιτελέσει,μια αιτία και ένα αποτέλεσμα. Η κάθε πράξη, η κάθε σκέψη έχει δόνηση και αλληλεπιδρά με ότι υπάρχει.

Όπως το βότσαλο που πετάμε στη λίμνη,κάθε πράξη ή σκέψη μας, απλώνεται σχηματίζοντας όλο και μεγαλύτερους κύκλους που αγκαλιάζουν ότι συναντήσουν στο διάβα τους.

Δυσκολευόμαστε ίσως να κατανοήσουμε ότι τα πάντα είναι αλληλένδετα και ως εκ τούτου οτιδήποτε συμβαίνει μας επηρεάζει όλους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Κατά συνέπεια ότι καλό ή κακό κάνουμε δεν είναι προσωπική υπόθεση. Είναι σημαντικό για όλους.

Η κάθε σκέψη μας, η κάθε πρόθεση μας και η κάθε πράξη μας, έχει σημαντικό αντίκτυπο σε όλον τον πλανήτη.

Γιατί η πληροφορία μεταδίδεται μέσω αυτού του αιώνιου ιστού στα πάντα, σε ότι υπάρχει. Όπως ακριβώς συμβαίνει με το φαινόμενο της πεταλούδας.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε οτι είμαστε πομποί και δέκτες ταυτόχρονα. Λαμβάνουμε και στέλνουμε καθημερινά εκατομμύρια "σήματα", δημιουργώντας ένα συλλογικό ασυνείδητο που περιλαμβάνει τα πάντα.

Όσο υπάρχει στον κόσμο πόνος,δυστυχία,μοναξιά,είναι και δική μας ευθύνη.

Και όταν αλλάζουμε,με τη φροντίδα,την προσφορά και την αγάπη μας τη ζωή των ανθρώπων γύρω μας, των ζώων αλλά και κάθε μορφής ζωής, τότε αλλάζουμε τον κόσμο ολόκληρο.

Η πληροφορία ταξιδεύει με ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες του φωτός και ενεργοποιεί και άλλους, επηρεάζοντας θετικά το συλλογικό ασυνείδητο.

Είναι καιρός να αρχίσουμε όλοι να προσφέρουμε, ότι έχει ο κάθε ένας. 

Την αγάπη του, την γνώση του, την τροφή του.

Και αν νομίζετε ότι έχετε δώσει αρκετά,ξανασκεφτείτε το. Πάντα υπάρχουν περισσότερα για να δώσετε και κάποιος για να του τα δώσετε.

Το "καλύτερο αύριο" που όλοι περιμένουμε δεν θα έρθει από μόνο του.

Μπορεί μόνο να είναι αποτέλεσμα αλλαγής της δικής μας κοσμοθέασης, και εφαρμογής ενός νέου μοτίβου σκέψης και συμπεριφοράς.

Μάρη Κουγιτάκη